Gedicht Gerda Posthumus: Eilandvrouw
Eilandvrouw
Ik lig aan zee, de vloed komt op
likt mijn voetzolen, kietelt de tenen
slaat rondjes om enkels
onbeweeglijk en met ogen dicht verlaat ik
me op de haast brutale wijze
waarmee ze me langzaam naar binnen slikt
kuiten streelt, de holten van mijn knieën
masseert terwijl ik handreikend openga
de volle kracht ervaar die mijn bekken doet
kantelen in haar branding, ik breek
in een overspelige golf, rug tot op de graat
gespannen, armen afwerend opgeheven
voel ik de wurggreep die
mijn tepels spitst
mijn tieten opricht
mijn haren verwiert
mijn ogen oplicht
ik ben
een eilandvrouw verdomme!
Gerda Posthumus
Over het gedicht
Voor haar gedicht Eilandvrouw liet Gerda Posthumus zich inspireren door het gedicht Ik sta op een oerrots aan de zee bij Paternoster van Antjie Krog uit de bundel Wat de sterren zeggen.
Bronvermelding
Bovenstaande gedicht van Gerda Posthumus hebben wij overgenomen uit:
Gerda Posthumus, 2015, Deining rimpeling onderstroom, Oosterbeek: Uitgeverij Kontrast
TIP: Gerda’s nieuwste bundel Deining rimpeling onderstroom staat vol aansprekende gedichten.
Gerelateerd:
- Gedicht Gerda Posthumus: Amsterdam – Vlieland (A – V)
- Gedicht Gerda Posthumus: Controle
- Gedicht Gerda Posthumus: Vervreemding
- Erotische gedichten