Mens

Het valt me zwaar
van je te houden

Heb je vannacht
de jammerklacht
de schuifelende duizendpoot
van duister onbehagen
in de straten van de stad

Soms mens,
als ik je zie gaan
met hoeden op en jassen aan
of als ik je zie genieten
op een plekje in de zon.
Soms als ik je voort zie zwoegen
op een rijwiel of op krukken
zou ik je aan mijn hart willen drukken

Maar vaak valt het me zwaar
van je te houden
mens

Hans Plomp

Over het gedicht

Ondanks de grote liefde voor de mens die Hans heeft, ziet hij ook de mindere kanten van onszelf. Hierover gaat bovenstaand gedicht. Dit gedicht kan een klein opgelucht gevoel geven, omdat het de waarde van onze eigen aanwezigheid op deze planeet relativeert.

Bronvermelding:
Bovenstaande gedicht hebben wij overgenomen uit de bundel:
Hans Plomp, 2017, Dit is de beste aller tijden, Haarlem: Uitgeverij In de Knipscheer

AANMELDEN NIEUWSBRIEF

Gerelateerd:

AANMELDEN NIEUWSBRIEF

De nieuwsbrief van Poëzie verrijkt het leven gaat over dichters, gedichten, poëzietermen en andere poëziegerelateerde zaken.