Gedicht van Hester van Beers
Opa II
Met doffe ogen keken we
hoe het bed steeds groter werd
terwijl je kromp tot een schaduw
tussen de gerimpelde lakens.
Waar de muziek eerst in golven
uit je vingers liep, sijpelde ze nu
voorzichtig langs de spijlen
om de tere voorraad nog te rekken.
Toen je ging slapen, zei je dat ik mooi was
en je plakte kusjes op mijn haar. Ik heb ze nog steeds.
Sorry dat ik niet anders kon
dan huilende vlekken in je lakens verstoppen.
Over het gedicht
Bovenstaande gedicht van Hester van Beers hebben wij overgenomen uit haar debuutbundel Het einde van de roltrap. Het Romeinse cijfers 2 achter de titel geeft aan dat dit het tweede gedicht in de bundel is met de titel ‘Opa’.
Voor de camera van het Eindhovens Dagblad las Hester van Beers haar gedicht Opa II voor. Aanleiding was de presentatie van haar debuutbundel.
Gerelateerd:
- Hester van Beers
- Gedicht van Hester van Beers: Het einde van de roltrap
- Gedicht van Hester van Beers: Ik trek mijn jas uit
- Gedichten van andere dichters
- Rouwgedichten
AANMELDEN NIEUWSBRIEF
De nieuwsbrief van Poëzie verrijkt het leven gaat over dichters, gedichten, poëzietermen en andere poëziegerelateerde zaken.