Ik trek mijn jas uit en mijn woorden ook.
Ik spuug mijn stem in het glas op het nachtkastje.
De avond heeft de verkeerde kleur, denk ik
terwijl het bad volloopt met tomatensoep.
Door het beton hoor ik mijn stem hoesten.
‘Gezondheid’, probeer ik bijna.
Ik steek mijn schoenen in brand
zodat ze niet vertellen waar ze zijn geweest.
Hester van Beers
Over het gedicht
Op 3 november 2016 stuurde dichter Hester van Beers ons bovenstaande gedicht ter publicatie. De rauwe authenticiteit van dit gedicht viel bij de redactie zeer in de smaak. Daarom hebben wij het gedicht gepubliceerd.
Gerelateerd:
- Hester van Beers
- Gedicht van Hester van Beers: Het einde van de roltrap
- Gedicht van Hester van Beers: Opa II
- Gedichten van andere dichters
