Gedicht van Slauerhoff

Wooningloze

Alleen in mijn gedichten kan ik wonen,
Nooit vond ik ergens anders onderdak;
Voor de eigen haard gevoelde ik nooit een zwak,
Een tent werd door den stormwind meegenomen.

Alleen in mijn gedichten kan ik wonen,
Zoolang ik weet dat ik in wildernis,
In steppen, stad en woud dat onderkomen
Kan vinden, deert mij geen bekommernis.

Het zal lang duren, maar de tijd zal komen
Dat vóór den nacht mij de oude kracht ontbreekt
En tevergeefs om zachte woorden smeekt,
Waarmee ‘k weleer kon bouwen en de aarde
Mij bergen moet en ik mij neerbuig naar de
Plek waar mijn graf in ’t donker openbreekt.

J. Slauerhoff (1898 – 1936)


Over het gedicht

Uit veel gedichten van Slauerhoff komt een gevoel van nergens thuis te voelen en een drang tot zwerven tot uitdrukking. Ook in zijn meest beroemde gedicht Woningloze komt deze onrust tot uitdrukking. Het gedicht is een sonnet.


Gerelateerd:


Bronvermelding:
Bovenstaande gedicht van Slauerhoff hebben wij overgenomen uit:
J. Slauerhoff, 2000, Op aarde niet en niet op zee, 100 mooie gedichten gekozen door Henny Vrienten, Amsterdam: Nijgh & Van Ditmar


AANMELDEN NIEUWSBRIEF


Bundels van bekende sonnettenschrijvers

Het sonnet is één van de populairste dichtvormen in de Europese literatuur. Hieronder vind je een aantal publicaties van bekende sonnettenschrijvers. Sommige bundels bestaan volledig uit sonnetten en in andere bundels staan er naast sonnetten ook gedichten in andere dichtvormen.