Sonnet van Slauerhoff

Outcast

’t Breed grauw gelaat van de Afrikaanse kust.
Na eeuwen van een ondoorgrondelijk wee
Gekomen tot een onaantastbre rust,
Staart steil terneer op de gekwelde zee.

Ons blijft ’t verneedrend smachten naar de ree.
Geen oceaan heeft onze drift gebluscht,
En niets op aard, ook zwerven niet, geeft rust,
En de eenige toevlucht de prostituée.

Bij haar die achter iedre haven wacht
– Altijd een andre en toch steeds dezelfde –
Wordt ons heimwee tijdlijk ter dood gebracht.

En ook de sterrenheemlen die zich welfden
Over ons trekken, andre iedren nacht,
Zij eindlijk saamgeschrompeld tot één zelfden.

J. Slauerhoff (1898 – 1936)


Over het gedicht

De dichter Slauerhoff voelde zich niet thuis in Nederland, maar zijn vele reizen konden evenmin de onrust in zijn ziel blussen. Dat zou je in ieder geval kunnen concluderen uit veel van zijn gedichten. Ook zijn gedicht Outcast gaat over dit thema. Het gedicht is een sonnet.


Bronvermelding:
Bovenstaande gedicht van Slauerhoff hebben wij overgenomen uit:
J. Slauerhoff, 2000, Op aarde niet en niet op zee, 100 mooie gedichten gekozen door Henny Vrienten, Amsterdam: Nijgh & Van Ditmar


Gerelateerd:


AANMELDEN NIEUWSBRIEF


Bundels van bekende sonnettenschrijvers

Het sonnet is één van de populairste dichtvormen in de Europese literatuur. Hieronder vind je een aantal publicaties van bekende sonnettenschrijvers. Sommige bundels bestaan volledig uit sonnetten en in andere bundels staan er naast sonnetten ook gedichten in andere dichtvormen.