Rouwgedicht van Regine Hilhorst
Brug
Strek je hand uit en voel de mijne
Voorbij het zicht blijf ik dichtbij
Mijn levend lijf heeft je verlaten
Toch ben ik er als je me roept
Noem mijn naam en neem me mee
Gedragen ga ik nooit verloren
Proost op mij in goed gezelschap
Later als dichtbij weer mag
En mis je troost van warme armen
In herinnering hou ik je vast
Ik toost op jou, de achterblijver
Dat je mijn eind gaat zien als nieuw begin
Strek je hand en voel de mijne
Voorbij het zicht blijf ik dichtbij
Regine Hilhorst, april 2020
Over het gedicht
Bovenstaande gedicht schreef dichter Regine Hilhorst in opdracht van vier crematoria in Twente. Een bordje met het gedicht is geplaatst bij vier speciale corona-gedenkplekken. Dat de crematoria juist Regine Hilhorst vroegen om een rouwgedicht te schrijven was geen toeval.
In februari 2020 verscheen van de dichter Regine Hilhorst de bundel Hoe zeg je dag als je iemand niet kunt missen. Naast rouwgedichten van Regine Hilhorst bevat deze bundel ook columns van uitvaartbegeleider Wies Sanders en illustratie van Lies Koning.
Amper een maand, op 21 maart 2020, verloor Regine Hilhorst haar vader. Hij was 88 jaar en zijn oude gestel was niet bestand tegen het coronavirus. Haar ervaringen met het korte ziekbed van haar vader en de periode daarna verwerkte zij in een aantal poëtische dagboekfragmenten. Deze las zij op 30 april 2020 voor tijdens het radioprogramma 1Twente.
Overigens schrijft Regine Hilhorst niet alleen over de dood. Lees ook maar eens haar ontroerende gedicht Station Enschede.
Gerelateerd:
